به ما گفته اند

لاتَنظُر إِلی کَثرَةِ صَلاتِهِم وَ صَومِهِم وَ کَثرَةِ الحَجِّ وَ المَعروفِ وَ طَنطَنَتِهِم بِاللَّیلِ....

دقت کن ..همه ی این ها را در حد معمولی هم سخت می شود تام و تمام انجام داد با این همه ب ما گفته اند....

لاتنظر..

آن وقت تو نطرت را انداختی ب چه ..!؟ ک فلانی بهمان است؟!..... اعتماد بر چه مبنایی؟..

ک خوب است و اهل ِ دل است و ..می وزاند و می گریاند و...چه ...ب من بگو...

از معیارهای بالا سخت تر نداریم...اگر مرد آن معیارهارا هم پیدا کردی باز حکم بر لاتنظر است

ب ما گفته اند

وَ لکِنِ انظُروا إِلی صِدقِ الحَدیثِ وَأداءِ الأمانَةِ؛

نگاه کن ببین صدق دارد...

اینکه آدم "حضرت ارباب " را بخواهد و از او بگوید اما "او" را بشکند منافقانه نیست؟؟؟؟؟؟

اینکه آدم تعهد و الفت و انس با برترین امانت الهی ک خانواده اش باشد-حالا خانواده اش خوب یا بد- را بگذارد با وجود و حضور تو -حتی همان حضور در حد یک تعریف وتمجید یک خطی-رقیق شود ادای امانت است؟....


النکته:بگذریم از این ک ...محل این حدیث اینجا نیست چون اینجا اصل بر لاتنظر است!اینجا را باید آیه محکم قرآن بیاورم ک


قل للمومنین یغض من ابصارهم و قل للمومنات يغضضن من

  نکه خواسته باشم تخفیف بدهم ها...نه گفتم حالا ک  نظر انداختی ..مفاسد دیگرش را بگویم!

توجه دارید دوستان این نظر است با رویت فرق دارد..یعنی توجه حتما لازم نیست گناه با چشم در چشم شدن محقق شود..یا الله

+ نوشته شده در  ساعت   توسط تقوی خواه  |